Een opera voor sopraan, een actrice en een videoscherm geschreven door Roddy Doyle, de Ierse schrijver die vooral bekendheid verwierf door zijn romans The Commitments, The Snapper en The Van.. In november 2001 kende de opera har wereldpremière. Deze toerde in de daaropvolgende jaren een vijftigtal keer doorheen Europa. Het was voor componist Kris Defoort, vooral gekend als jazzman en improvisator, de eerste maal dat hij voor orkest en voor stem componeerde. Hij schreef het libretto i.s.m. regisseur Guy Cassiers en dramaturge Marianne Van Kerkhoven. Samen slaagden ze erin om een schrijnend verhaal over een alledaagse vrouw op een zeer directe, maar ook gelaagde wijze te vertellen via een complex geheel van verschillende artistieke disciplines. Het klassiek kamerensemble Promotheus vindt een muzikale kompaan in Defoorts jazz-combo Dreamtime, de leefwereld van de hoofdpersoon wordt gesuggereerd door videobeelden en tekstprojecties, terwijl het hoofdpersonage zelf wordt vertolkt door een zangeres en een actrice. Toch krijg je hierdoor geen vrijblijvende versmelting, maar een symbiose van uitdrukkingsvormen die het verhaal van Paul Spencer op zo’n authentieke wijze vertellen dat deze een metafoor wordt voor verborgen menselijk lijden.
